میگن سال که نکو از بهارش پیداست ولی سیاهی سال 98 قبل خودش شروع شد 22 اسفند پارسال شبی که لیورپول بایرن رو تو آلیانز برد کسی فکرشم نمی کرد صدای روی تصاویر برای آخرین بار شنیده می شه فکرشم نمی کرد اون چهارشنبه آخرین باریه که گزارش بهترین گزارشگر ایران از صدا و سیما پخش می شه و دیگه هیچ دوشنبه ای قاب تلویزیون تصویرش رو نشون نمی ده حذف عادل پیش نمایشی بود از اتفاقاتی که تو سال 98قرار بود برامون اتفاق بیفته خیلی چیزا که رفته و فعلا فقط جای خالیش برامون باقی مونده
دلتنگ تخصص شماییم آقای فردوسی پور تخصص کسی که کارشو بلد بود و می دونست داره چیکار می کنه کیفیتش انقدر به چشم میومد که نیاز به خود نمایی نداشته باشه نه ادای کسی رو در می آورد نه از کسی تقلید می کرد جمله های موندگارش حاصل خلاقیت وتسلطش بودن عادل نمی تونست مجری یه برنامه اجتماعی باشه نمی تونست به عنوان یه بازیگر یا خواننده به جایی برسه یا حتی ازش یه مربی فوتبال دربیاد اون متخصص یه کاری بود و سال ها اون کار رو به بهترین شکل انجام داد تخصص همون چیزیه که مدت هاست جای خالیش رو بدجور حس می کنیم اگه متخصص ها سر جاشون بودن الان تصویر روشن تری از آینده داشتیم
دلتنگ صداقت شماییم آقای فردوسی پور برای دو دهه با بعضی از نظراتتون مخالف بودیم اما انصافا دروغ نشنیدیم می شد به حرفاتون اعتماد کرد چقدر دلمون تنگ شده برای اینکه کسی حرفی بزنه و بتونیم حداقل کمی بهش اعتماد کنیم عادت کردیم بشنویم بخونیم ببینیم ولی حواسمون باشه دیگه به این راحتی باور نکنیم
وبیشتر از همه دلتنگ جسارت شماییم آقای فردوسی پور اینکه آنتن تلویزیون حاشیه امنیت مهمون هاش نباشه کت .شلوارهای اتو کشیده خیالشون راحت نباشه که کسی تناقض حرف هاشون رو زیر سوال نمی بره کار مجری فقط پرسیدن سوال های مشخص و بعد هم تشکر بابت زحماتشون نباشه یک نفر پیدا بشه که تو حوزه خودش بپرسه چرا همه چیز بهم ریخته چرا جواب معادلاتمون به اعدادی که گفتن نمی خوره چرا حرفاشون خوبه و نتیجه اش داره انقدر بد می شه
این روز ها دیگه فوتبالی هم نداریم و همه چیز تعطیله با غمی به بزرگی همه توپ های گل نشده منتظر سال جدید هستیم مثل همیشه اما امید آخرین چیزیه که می میره امید به یه کامبک باور نکردنی به سالی که توش حال خوب بهمون برگرده اوضاع درست بشه و تخصص و صداقت برامون آرزو نباشه فوتبال ها شروع بشه و موقعه پخششون یه صدای آشنا بیاد
درباره این سایت